معنی اصطلاحی در فیزیک

کوانتوم

نگاشت

اصطلاحی. [اِ طِ] (ص نسبی) آنچه متعلق به اصطلاح باشد. منسوب به اصطلاح. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). واصطلاحی هر چیزی را که وابسته ٔ به اصطلاح باشد گویند، چنانکه گویند: هذا منقول اصطلاحی، و سنه اصطلاحیه، و شهر اصطلاحی و امثال آن. (از کشاف اصطلاحات الفنون).

فیزیک. (اِخ) دهی است از بخش درمیان شهرستان بجنورد که دارای 133 تن سکنه است. آب آن از قنات و محصول عمده اش غله و لبنیات است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9).

فیزیک. (فرانسوی، اِ) (از یونانی فوسیس به معنی طبیعت) علمی است که موضوع مطالعه ٔ آن خصایص عمومی اجسام و قوانینی است که موجب تعدیل وضع یا حرکت آنها میشود بدون آنکه تغییری در طبیعت آنها ایجاد شود. سماع طبیعی. سماء و عالم. (فرهنگ فارسی معین).

فیزیک دان. (نف مرکب) فیزیک داننده. کسی که از علم فیزیک آگاه باشد. عالم فیزیک. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به فیزیسین شود.

فیزیک

زبانزدی (صفت) منسوب به اصطلاح هر چیز که وابسته به اصطلاح باشد.

علمی است که موضوع مطالعه آن خصایص عمومی اجسام و قوانینی است که موجب تعدیل وضع یا حرکت آنها میشود، بدون آنکه تغییری در طبیعت آنها ایجاد شود، سماء و عالم فرانسوی از یونانی گیتیک (اسم) علمی است که موضوع مطالعه خصایص عمومی اجسام و قوانینی که موجب تعدیل وضع یا حرکت آنها می شود بدون اینکه تغییری در طبیعت آنها ایجاد می شود سماع طبیعی سما ء وعالم.

فرانسوی زامگیتیک (از زام برابر با زمین وگیتیک برابر با فیزیک یا در فارسی دنیای محسوس) (اسم) فیزیک کره زمین و آن علمی است که بحث کند از نیروهای فیزیکی و پدیده های مربوط به زمین که به وسیله نقشه های تحت الارضی و زلزله سنجها و ادوات دیگر الکترو مغناطیس مورد مطالعه و تحقیق قرار میگیرد.

دانشمند علم فیزیک،

دانشی که به بررسی خواص ماده و انرژی می‌پردازد و حوزه‌هایی چون نور، گرما، برق، مکانیک، کوانتوم، و مانند آن‌ها را شامل می‌شود،
وزن ظاهری و ابعاد بدنی یک شخص،

[فر.] (اِ.) علمی که موضوع آن ویژگی های اجسام، انرژی و تأثیر آن ها بر یکدیگر است.

[فر - فا.] (ص فا. اِ.) کسی که از علم فیزیک آگاه باشد.

فیزیاء

480